Werken bij Roan Camping Holidays

Vakantie vieren. André en Wilma Smeeman uit Wijchen hebben er hun beroep van gemaakt. In Italië staat hun perfecte mobile home op camping Marina di Venezia. Maar hun dagen worden niet louter gevuld met ijsjes, het zwembad en bezoek aan pittoreske dorpjes. Er wordt ook gewerkt.

Ineens is de tijd aan jou. ,,We zijn beiden in 2009 gestopt met werken, hadden het geluk dat we in hetzelfde jaar gebruik konden maken van een vroegpensioenregeling. Met 63 stoppen vonden we prima, we hadden er een lange loopbaan opzitten. En toen was de tijd aan ons, we hoefden helemaal niets meer. Het eerste dat opkwam: Italië! Ons favoriete vakantieland."

Ontmoeting met gevolge

"Die eerste vakantie in volle vrijheid was heerlijk, op de camping aan het Gardameer. In een dorpje kwamen André en ik oude bekenden tegen, eveneens pensionado's uit Nijmegen. Op een terrasje informeerden we tijdens de Aperol Spritz waar zij verbleven. 'Vakantie? We zijn niet op vakantie, we wonen en werken hier.' Het stel bleek op een grote camping te werken, als gastvrouw/gastheer. 'Ook echt iets voor jullie', werd er meteen aan toegevoegd. We hebben het er goed over gehad. Is zo'n tweede carrière iets, waar beginnen we aan? We houden van Italië, willen er zomers lang van genieten. We wonen prachtig in Wijchen, maar hebben er enkel een balkonnetje. Hoe fijn is het om bijna altijd mooi weer, zee, strand en alle ruimte te hebben?"

Opnieuw solliciteren

,,We zijn een aantal campings langsgegaan, om te kijken wat ons wel en niet aanstond. Uiteindelijk bleek een grote camping aan de Adriatische kust perfect. Met één van de reisaanbieders die daar mobile homes en tenten verhuurt, zijn we in gesprek gegaan, ROAN Campingvakanties. Die zocht een echtpaar dat gasten ontvangt en als aanspreekpunt fungeert. Een stel dat de talen spreekt, elke ochtend een uur de receptie bemant en dagelijks voor gasten dichtbij is. In de zomer van 2010 hebben we het drie maanden geprobeerd. Het beviel uitstekend!"

Way of life

,,Inmiddels is het een way of life geworden. We wonen van 1 april tot 5 oktober op camping Marina di Venezia aan de Adriatische kust en in de wintermaanden in Wijchen. We hebben een prachtige mobile home. Met bloemen binnen en bloemen buiten. En onze eigen spullen in de kasten. Glaswerk, servies, beddengoed: alles. Het is ons tweede huis geworden.''

,,Een ander zegt: 'Wat moet je nog met zoveel verantwoordelijkheid voor gasten?' Dat valt wel mee, heus. Veel gasten zien we jaarlijks terugkomen, die vinden het hartstikke leuk als wij hen weer welkom heten. Dat is voor ons dan weer leuk, begrijp je?''

,,Natuurlijk hebben we verplichtingen, op alle wisseldagen moeten we er zijn en elke ochtend tijdens het receptie-uur. Of als gasten ondersteuning nodig hebben, in welke vorm dan ook. Op onze fietsen rijden we het terrein over, maken we hier en daar een praatje, begeleiden nieuwkomers naar hun plaats en lichten alle ins en outs over hun mobile home en de camping toe. We ontvangen zo'n vierhonderd families per seizoen, zijn het gezicht van touroperator ROAN Campingvakanties."

Genieten

,,Er blijft genoeg tijd over om te genieten. Van het eten, het weer, de fantastische omgeving. We gaan vaak naar zee, maken dagtripjes. En we hebben een abonnement op de boot naar de eilanden en Venetië."

Een vakantie die eindeloos duurt kan relaties kosten. Toch is daar bij André en Wilma geen sprake van. ,,Er zijn zoveel mogelijkheden om contact te blijven hebben met de achterblijvers in Nederland. We hebben vrienden in de omgeving die hetzelfde werk doen of hier een huis hebben. We komen tijd te kort voor alle afspraken. Wat verandert is het contact dat je met je kinderen en kleinkinderen hebt. Onze dochter en haar gezin wonen in Zwitserland, op zes uurtjes rijden van hier. Zij vieren een of tweemaal per seizoen vakantie bij ons. Op onze terugreis in het najaar logeren we altijd een paar dagen bij hen. Onze zoon en zijn gezin uit Beuningen komen meestal twee weken in de zomer. Zodra we in Wijchen zijn bezoeken we alle familie en vrienden en zijn we weer opa en oma dichtbij. Dan staan we geregeld langs het hockeyveld als de kleindochters spelen."